Οι Λέξεις της Ανεμόσκαλας

Τα όρια ενός ανθρώπου καθορίζονται από τα όρια της γλώσσας του.
Η κόλαση δεν είναι οι άλλοι. Είναι ο εαυτός σου.
Τα όρια της γλώσσας είναι τα όρια του ανθρώπινου μυαλού. Όσα ξέρω είναι αυτά για τα οποία έχω λέξεις.
Δεν ξέρω γιατί βρισκόμαστε εδώ, αλλά είμαι σχεδόν σίγουρος ότι ο λόγος δεν είναι για να περάσουμε καλά.
Μπορεί κανείς να φυλακιστεί σ’ ένα δωμάτιο με ξεκλείδωτη πόρτα, αν τυχόν η πόρτα ανοίγει προς τα μέσα και δεν του περάσει απ’ το μυαλό να τραβήξει αντί να σπρώξει.
 Για τα πράγματα που δεν μπορείς να μιλήσεις, πρέπει να σωπαίνεις.

Ο Λούντβιχ Βιτγκενστάιν (ή Λούντβιχ Βίτγκενσταϊν) (Ludwig Josef Johann Wittgenstein, 26 Απριλίου 1889 - 29 Απριλίου 1951) ήταν Αυστριακός φιλόσοφος, με σημαντική συνεισφορά στον τομέα της αναλυτικής φιλοσοφίας και της λογικής. Θεωρείται ένας από τους πλέον επιδραστικούς φιλοσόφους, του οποίου το έργο διαδραμάτισε σπουδαίο ρόλο στην εξέλιξη της φιλοσοφικής σκέψης του 20ού αιώνα. Κατά τη διάρκεια της ζωής του δημοσίευσε μόλις μία φιλοσοφική διατριβή, το Tractatus Logico-Philosophicus, ένα άρθρο, μια κριτική βιβλίου και ένα παιδικό λεξικό, αν και πολλές δευτερογενείς δημοσιεύσεις και αναλύσεις γύρω από το έργο του καταγράφονται μέχρι σήμερα. Τα ογκώδη χειρόγραφά του επιμελήθηκαν και δημοσιεύθηκαν μετά τον θάνατό του. Οι Φιλοσοφικές Έρευνες εμφανίστηκαν σε μορφή βιβλίου το 1953 και ως το τέλος του αιώνα θεωρούνταν σημαντικό σύγχρονο κλασικό έργο. Ο φιλόσοφος Μπέρτραντ Ράσελ περιέγραψε τον Βιτγκενστάιν ως «το τελειότερο παράδειγμα παραδοσιακά εννοούμενης ιδιοφυΐας που έχω γνωρίσει: φλογερός, βαθυστόχαστος, δριμύς και αυταρχικός».

Οι βασικές προτάσεις και κύριες θέσεις του έργου μπορούν να συνοψιστούν στα παρακάτω:

1. Ο κόσμος είναι όλα όσα συμβαίνουν.

1. Το γεγονός, είναι η ύπαρξη καταστάσεων πραγμάτων.

1. Κάθε σκέψη είναι μία λογική εικόνα των γεγονότων.

1. Η σκέψη είναι μια πρόταση με νόημα.

1. Η πρόταση είναι μια συνάρτηση αλήθειας των στοιχειωδών προτάσεων.

1. Η γενική μορφή της συνάρτησης αλήθειας είναι .

1. Για όσα δεν μπορεί να μιλά κανείς θα πρέπει να σωπαίνει.

 Αν οι άνθρωποι δεν έκαναν ποτέ ανοησίες, τίποτε έξυπνο δεν θα είχε γίνει ποτέ.
 Όταν μιλάμε μιαν άλλη γλώσσα, αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο κάπως διαφορετικά.
 Οι περιορισμοί απελευθερώνουν.
 Μην σκέφτεσαι. Κοίτα!
 Όταν φιλοσοφείς είναι σαν να προσπαθείς να ανοίξεις ένα χρηματοκιβώτιο με συνδυασμό. Όλες οι μικρές μετατοπίσεις του δίσκου δεν φαίνεται να έχουν αποτέλεσμα. Μόνο όταν όλα μπουν στη θέση τους, η πόρτα ανοίγει.
Το ανθρώπινο σώμα είναι η καλύτερη εικόνα της ανθρώπινης ψυχής.
 Κάποιος που ξέρει πάρα πολλά, δυσκολεύεται να μην λέει ψέματα.
Μια σοβαρή και καλή φιλοσοφική εργασία μπορεί να αποτελείται εξ ολοκλήρου από ανέκδοτα.
Το να ξεστομίζεις μια λέξη είναι σαν να χτυπάς μια νότα στο πληκτρολόγιο της φαντασίας.
Ένας φιλόσοφος που δεν θέλει να παίρνει μέρος σε συζητήσεις, είναι σαν ένα πυγμάχο που δεν θέλει να μπαίνει στο ρινγκ.
Ο φιλόσοφος πασχίζει να βρει την ελευθερώτρια λέξη, τη λέξη δηλαδή που θα μας επιτρέψει επιτέλους να συλλάβουμε εκείνο που συνεχώς μέχρι τώρα βάραινε στη συνείδησή μας, δίχως να καταλαβαίνουμε πώς.
 Η φιλοσοφία δεν είναι ένα δόγμα, αλλά μια δραστηριότητα.
 Κάθε εξομολόγηση πρέπει να είναι μέρος της καινούργιας σου ζωής.
Στη γλώσσα μας υπάρχει ενσωματωμένη μια ολόκληρη μυθολογία.
Η επιστήμη χτίζει ένα σπίτι από τούβλα, το οποίο, αφού ολοκληρωθεί δεν το αγγίζουμε πια. Η φιλοσοφία τακτοποιεί ένα δωμάτιο, κι έτσι χρειάζεται να πάρει στα χέρια της τα πράγματα πολλές φορές.
Από το λάθος πρέπει κανείς να ξεκινάει και να φέρνει στο φως την αλήθεια που κρύβει μέσα του.
Και οι σκέψεις πέφτουν καμιά φορά από το δέντρο πριν ωριμάσουν.
 Η φιλοσοφία δεν είναι θεωρία αλλά ενέργεια.

«Οι προτάσεις μου αποτελούν διευκρινίσεις όταν αυτός που με καταλαβαίνει, αφού με τη βοήθεια τους - πατώντας πάνω τους - τις υπερπηδήσει και προχωρήσει πέρα από αυτές, τελικά τις αναγνωρίσει ως στερημένες από νόημα. (Πρέπει, θα λέγαμε, να πετάξει μακριά την ανεμόσκαλα, αφού ανέβει πρώτα σε αυτή.» (Tractatus Logico-Philosophicus 6.54)

Πηγές
ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ
ΓΝΩΜΙΚΟΛΟΓΙΚΟΝ

Τα όρια της γλώσσας είναι τα όρια του ανθρώπινου μυαλού. Όσα ξέρω είναι αυτά για τα οποία έχω λέξεις.